Doğum Anısı ♡♡출산이야기

Uzuncaaaaaaaa bir süreden sonra ben geldim,aslında instagramda aktifim ama buraya bir şeyler yazmak,tarif paylaşmak için pek vakit bulamıyorum.. Malumunuz beni takip edenler bilir,doğuma 1ay kala taşındık,evi yerleştir derken vaktim hiç yoktu,sonra küçük hanımcığım geldi hayatımıza bütün eğlencem O oldu♡♡ Evlat gibisi yokmuş ayolllll :))
Bu yazımda doğum hakkında konuşalım istedim.. Bundan sonra ki yazılarımda da hamilelikten bahsedebilirim..
38+3 haftalık iken sezeryan doğum ile Aria dünyaya geldi,neden sezeryan diyenler için açıklayalım hemen! Aria normalde 24.haftada doğum pozisyonunu almıştı(normal doğum) ama gel gör ki 28.hafta ki kontrolde bizim kız kafasını yukarı çevirdi yani normal doğum olması zordu tabii ki o haftada karar verilmedi sezeryan olacağım.
Diğer kontrollerde aynı şekilde kafamızı aşağıya çevirmedigimizden artık 37.hafta ki kontrolde karar alındı.. Son haftaya girdiğim de geceleri heyecandan uyuyamaz olmuştum,hep hayaller kuruyordum ve tabii son haftanın verdiği bir de gerilim vardı üstümde.. Kolay mı karnım yarılcak nasıl korkmayayım:))
1 Temmuz doğum günü olarak belirlendi,o hafta biliyorsunuz ki havaalanında olay oldu,çarşamba akşamıydı sanırım nasıl stres yaptıysam ve üzüldüysem o gece yalancı sancı ile tanıstım,yok böyle birşey yalancısı bile gözünü korkutuyor insanın,bir de yanında destek olan bir bayan yoksa daha da bir panik oluyorsun..
O gece yaklasık yarım saatlik gel gitli sancı bittikten sonra uykuya dalabildim,dalana kadar akla karayı seçtiğim doğrudur!
Doğum günü geldi çattı,eşime diyorum sen git ben bir ara gelir doğururum,resmen kaçmayı düşündüm doğurmamak için,beynimde nasıl kurduysam doğumu,nasıl gerdiysem kendimi birden doğurasım kaçtı,bir fare deliği bulup saklanasım geldi!.. :))
Hastaneye 18dakika da vardık,girişimizi yaptık,oh misss herşey sakince ilerledi.. taaa ki damar yolu açmak için elimde ki damarı şişiren genc hemşireye kadar! Çığlık atsam neye yarar,kız sokmuş iğneyi damarın içinde oynuyor kan gelmiyor diye,her gördüğün damara balıklama dalmayacaksın arkadaş ne pis yandı canım,en son deneyimli ameliyat hemşiresi çağırdı da çat çat elime vurup damarı bulduktan sonra açıldı damarımın yolu :))
Ameliyat saatine kadar prosedür sorular,ve besleyici bir serumcuk,hem aç gel diyorlar hem serumla seni besliyorlar garipsedim o an! Doğumdan önce son kez nst'ye bağlandım aman Allah o da ne,sancılarım başlamış,doğum için gitmeseydim o gün büyük ihtimal 1~2güne sancıyla gidip sezeryana girmek zorunda kalacaktım,orda da bir Good Job Burcu diye sevindirik oldum :)) züürt tesellisi gibi oldu bu da ama neyse!..
Ameliyata giderken bir buruklandı içim,kolay mı anne~babamı hastanede kaybetmişim,bende o masadan kalkamayacakmışım gibi düşündüm,ister istemez o günlere dönüyor insan;((
Yürüyerek gidebilecekken ameliyata o yatakta götürülmek ve getirilmek cok zor bir durum,psikolojik olarak çökertiyor bence insanı,ya da benim yaşadıklarımdan ötürü böyle düşündüm,belki son kez dedim sevdiğim adamın yüzünü beynime kazıyayım,olur ya belki....
Ameliyathaneye girdiğimde tam anlamıyla dondum,ne soğukmuş kendimi titremekten alıkoyamadım,anestezi uzmanı nasıl uyuşturulmak istediğimi sordu,önceden doktorumla konuşmuştum ameliyat sırasında uyumak istemiyorum ne olup bittiğini az çok hissedeyim bebeğimi ilk ben göreyim benden önce kimse görmesin istedim doktorum da spinal yaptır dedi..
Tek doz Spinal yapıldı,ameliyat masasında yatıyorsun belinden seni uyuşturuyorlar,uyuşmalar ayak parmak uçlarından başladı,kaldır bakalım ayağını dediklerinde bin tonluk tırı ayaklarıma koymuşlar gibiydi hareket edemiyordum ay ne gıcık his o öyle :)) Sonra doktorum geldi ve başlandı karnıma tendürdiyot sürülmeye,bir huylandım bir gülesim geldi anlatamam :)) Tabii önümde ameliyat örtüsünü perde olarak kapadılar göremiyorum,karnımı kesmişler,çekiştirmeye başladılar sağa sola,töbeeeee ne oluyor diye bi tereddut ettim,karnımı ittiriyorlar,böyle vıcık vıcık su doluymuş gibi içim, çekistiriliyorum acı yok ama hissediyorum orda neeee oluyooooooor göremiyorum da heyecanlanmaya başladım,anestezi doktoru farketti tansiyonum çıkmaya başlamış kolay mı hissediyorum ama anlamıyorum ne olduğunu.. Sağ olsun bana anlatti şimdi ayaklarını çıkardılar evet az kaldı kafası çıktı demeye kalmadaaaaaaaaan Aria'mın ağlama sesi,Allah'ım ne güzel bir his,ne eşsiz,sesini duymamla gözlerimden yaşlar süzüldü,kızım doğdu,daha yüzünü bile görmeden beni ağlatabilen tek varlık,Meleğim benim♡♡
Doktorum yüzünü gösterdi melez bu bebeee yaaa gözlere bak açık bir de aynı babası gibi çekik çekik dediler :)) Sonra temizlenip hemşire getirdi yanağıma yaklaştırdı nasıl kemiriyor beni,nasıl değdiriyor o tenini tenime,minnoş minnoş,pamuk pamuk♡♡
Kızım gittikten sonra bana bir sakinleştirici yapılmış amaan yaRabbim dünyam şaştı,gözlerim kapanır gibi oldu,midem bulanmaya başladı,kusucam kusucam su verin Allah rızası için dilim damağım kurudu dedim :)) Sağ olsun gene anestezi doktorum gazlı bezle ağzıma su verdi bebek gibi emdim,normalde yasak su vermiyorlar ilk bilmem kaç saat:))) Neyse karnım dikiliyor kollarım bağlı örtüyü atıp da naptıklarına bakmayayım diye kesin,dedim nolur cıkarın kolumu açın bunaldım dedim de dinletemedim iş bitene kadar bağlı kaldım derken gene anestezi doktorcuğum tansiyonum normale dönünce çözdürdü beni tek şart örtüyü açmamamdı :))
Neyseee herşey bitii odama götürülürken midem bulanmaya başladı çok fena hemde,odaya girer girmez içimde ne varsa çıktı dışarı,ameliyattan çıkmışım bir de özür diliyorum hemşire kızdan kusura bakma isteyerek kusmadım diye o da bir şaşırdı olur mu kusabilirsin temizlerim dedi gülümseyerek,Allah razı olsun ne diyeyim.. Üstümü de onlar değiştirdi hemen,rahat rahat oturayım diye♡♡
Ben odaya gelince geldi kızım öncesinde getirilmiyormuş,çok hoşuma gitti :)) Hemen getirdiler gene yanağıma bir dayandı minnak kızım sonra hemen emmeye geçtik,cuk cuk cuk nasıl emiyor velet,acıta acıta :))) ne anlasın yeni gelmiş dünyaya yıllardır mememi emiyor sanki :))
Her güzel şeyin bir zorluğu varmış,senin gibi güzel bir hediyeye kavuşmak için yaşadığım zorluklar ve acılar azmış bile diyorum bazen,bazen de ne çektirdin bana kızım diyorum demiyorum dersem yalan olur! Öyle tek başına bebek bakmak kolay iş değilmiş,arada bir hal hatır sormak ile anneye kimse yardımcı olmuyor,en yakın arkadaşlarıma diyorum dogurcaksanız ilk 1ay anneniz yanınızda kalsın,sinir stres kalmıyor insanda,yorgunluk,uykusuzluk,açlık,bebek ile yeni tanışma ve dilinden yeni yeni anlama gerçekten tek başına bir bayanın altından kalkması zor bir durum,Eş de önemli,Allah razı olsun ki benim yanımda hep O vardı,ilk bir kaç gün o bezledi kızını,yemeğimi o pişirdi,bana ve kızına o baktı,stresimi,acımı,ağrımı benimle beraber o çekti,hakkını ödeyemem Ömrüme Eş Olan Beyime♡♡ Binlerce kalp sana ey sevgili adam♡♡
Iki kişilik hayatımıza gelen minmak yavrum,masum kurbağam hoşgeldin,sefalar getirdin evimize,bereket oldun,huzur oldun,mutluluğumuza mutluluk oldun güzel kızım,seni verene binlerce şükürler olsun♡♡


Rabbim her kadına tattırsın bu duyguyu,Annelik hissiyatı pek farklı bir hismiş♡♡ Yazdıklarım bile yeterli değil aslında neler hissettiğimi anlatmaya♡♡ 

Yorgunluktan kolunuzu kaldıracak haliniz olmasa bile şöyle yatarken hiç bir yorgunluğunuzu hissetmiyorsunuz,saatlerce izleseniz dinlendiriyor sizi bu görüntü,nasıl dinlenmeyesin kendisini anne karnında sanan bir melek yatıyor gözünün önünde♡♡

Evinizden huzur,kalbinizden sevginiz eksik olmasın inşAllah♡♡
Gününüz güzel geçsin sevdiklerinizle♡♡

Iyi günleriniz olsun♡